یکی از افسانه‌های پرومته‌ای که درباره استیو جابز وجود دارد این است که در سال ۱۹۷۹ او به همراه تعدادی از اولین کارمندان اپل به پارک زیراکس رفته، با فناوری رابط گرافیکی کاربر یا GUI از آن‌جا بیرون آمدند و به کمک آن و شارژ ایرانسل بانک صادرات با عرضه لیزا و مکینتاش صنعت محاسبات را دگرگون کردند. اما واقعیت چیز دیگری است. به احتمال زیاد در هنگام بازدید از پارک زیراکس اپل مدتی بود که کار بر روی رابط گرافیکی را آغاز کرده بود. به گفته مهندس آن زمان اپل بیل اتکینسون (Bill Atkinson) دیدن ماوس و یک GUI پنجره‌ای در حال کار به او کمک کرد که راه‌حل برخی مشکلات اولیه طراحی لیزا را بیابد.
داینابوک بواسطه محدودیت‌های فناوری در شارژ ایرانسل بانک صادرات آن زمان، هیچ‌گاه به ایده‌ای عملی تبدیل نشد. سیستم NLS انگلبارت نیز به همین ترتیب هیچ‌گاه به سیستمی قابل استفاده تبدیل نشد. برخلاف کی، انگلبارت از پیچیدگی استقبال می‌کرد. نمایش هنرمندانه او با NLS به جز نهایت آینده‌نگری و خلاقیت یک چیز دیگر را هم به خوبی نشان می‌داد: شیب شدید منحنی یادگیری NLS! حتی او یک بار به همکارانش گفته بود که NLS حدود ۵۰ هزار دستورالعمل خواهد داشت! در اوایل دهه ۷۰ میلادی تیمی که او در مرکز تحقیقات پیشرو جمع کرده بود، کم‌کم از دور و بر او پراکنده شدند. بیشتر آن‌ها از رویاپردازی بیش از حد انگلبارت که مانع عرضه دستاوردش به تمام دنیا می‌شد خسته شده بودند. آن‌ها به دنبال ماجراهای خود رفتند.
نکته قابل‌توجه این‌که زیراکس شش سال پیش از آن (درست چهل سال قبل در آوریل ۱۹۷۳) کامپیوتر دسک‌تاپ تک کاربره خودش را عرضه کرده بود. ایده اصلی ساخت این ماشین در واقع از داینابوک آلن کی گرفته شده بود که تعدادی از مهندسین متعصب را تحریک کرد که شارژ ایرانسل بانک صادرات ببینند آیا می‌توانند ظرف چند ماه نمونه‌ای قابل‌استفاده‌ای از آن را بسازند یا نه. ماشین حاصل که آن را Xerox Alto نامیدند، محصول محیط مملو از کنجکاوی و سرشار از تجربه و آزمایشی بود که بر پارک زیراکس (و البته دور از نظارت مستقیم صاحبان پارک!) حکمفرما بود. باتلر لمپسون (Butler Lampson) مدیر لابراتوارهای پارک در آن زمان نوشته بود: «اگر تئوری‌های ما درباره توانایی‌های تراشه‌ها و کامپیوترهای شخصی قدرتمند درست هستند، باید بتوانیم آن‌ها را به شیوه‌ای متقاعد کننده در Alto به نمایش بگذاریم. اگر این ایده‌ها اشتباه باشند حداقل دلیل اشتباه بودنشان را می‌فهمیم.»
چنین ایده‌ای از دید آلن کی هم کاملا درست بود. در ذهن او قدرت فزاینده ریزپردازنده‌ها نشانه نزدیک شدن یک انقلاب بود. انقلابی که هیچ چیز نمی‌توانست مانع آن شود: کامپیوترهایی در اندازه یک کتاب، که بتواند در دسترس همه قرار گیرد. او با ایده‌ای به نام Dynabook به استقبال چنین آینده‌ای رفت. چیزی که اکنون ما آن را نمونه اولیه یک تبلت می‌دانیم. اما رسیدن به آینده‌ای که در آن هرکسی بتواند از کامپیوتر استفاده کند، نیازمند تغییرات بنیادینی بود. او شارژ ایرانسل بانک صادرات بعدها می‌نویسد: «اگر بنا باشد کامپیوترها واقعا شخصی شوند، کاربران خردسال و بزرگسال باید بتوانند بدون نیاز به کمک و پشتیبانی متخصصین آن‌ها را به راه انداخته و برای فعالیت‌های سودمند مورد استفاده قرار دهند. کارهای ساده باید ساده باشند و کارهای پیچیده نیز [برای کاربران عادی] قابل انجام باشد.»
لیزا، شارژ ایرانسل بانک صادرات آلتو و مک
xerox-alto شارژ ایرانسل بانک صادرات
Alan_Kay_Dynabook شارژ ایرانسل بانک صادرات
بسیاری از آن‌ها از جمله آلن شارژ ایرانسل بانک صادرات کی توانستند به سرعت خانه جدیدی برای خود بیابند: زیراکس به تازگی مرکز تحقیقاتی پالو آلتو یا به اصطلاح PARC (سرنام Palo Alto Research Center) را افتتاح کرده بود.
Alto از فناوری ویرایش WYSIWYG بهره می‌برد و حتی به کلاینت ایمیل (در سال ۱۹۷۳ !) ویرایشگرهای گرافیک بیت‌مپ و وکتور و همچنین نخستین نسخه محیط برنامه‌نویسی Smalltalk مجهز بود. از همه مهم‌تر Alto برای نخستین بار رابط WIMP (تشکیل شده از Windows یا پنجره‌ها، Icons یا آیکون‌ها،Menus یا فهرست‌های بازشو و Pointer اشاره‌گری که شارژ ایرانسل بانک صادرات معمولا ماوس بود) را به همه معرفی کرد. پایه‌هایی که تقریبا تمام رابطهای گرافیکی دسک‌تاپ کنونی بر مبنای آن‌ها شکل گرفته است. اگر فراگیری و رواج گسترده این مفاهیم بنیادین را تمام این ۴۰ سال در نظر بگیریم، تمام ایده‌‌های تیم Alto درباره کامپیوترهای شخصی درست از آب درآمده است.
«ما توجهی به اتوماسیون نداشتیم، هدف ما پیش بردن شارژ ایرانسل بانک صادرات [انسان و فناوری] بود. ما فقط یک ابزار خلق نکرده بودیم. ما در حال بوجد آوردن سیستمی برای کار بادانش بودیم.»
ین رویداد و نمایش حیرت‌انگیز بعدها بواسطه تاثیر عمیق‌اش در ایجاد نسلی تازه از فناوری به مادر تمام نمایش‌ها (mother of all شارژ ایرانسل بانک صادرات demos) معروف شد. چیزی که درست به اندازه جنبه‌های فناورانه این پروژه اهمیت داشت، نحوه تفکر و نگاه انگلبارت به این پروژه بود. هدف او تنها واگذار کردن محاسبات عادی به ماشین‌ها نبود. او می‌خواست انسان‌ها به شیوه‌ای هوشمندتر و پربازده‌تر کار کنند. در آن روز او تنها نشان داد که این کار چگونه ممکن خواهد شد. او بعدتر گفته بود: